Daniel Ofman, Bezieling en kwaliteit in organisaties

De visie van Ofman is niet nieuw, maar biedt voor mij nog steeds een actuele en inspirerende kijk op mensen en organisaties.

Het meest bekend zijn de kernkwadranten die Ofman in detail heeft uitgewerkt. Het is een krachtig instrument om het bewustzijn te verruimen waarmee we kijken naar onszelf en de ander. Het vertrekt van de vaststelling dat ieder van ons tal van kwaliteiten bezit, zoals bijvoorbeeld daadkracht, inlevingsvermogen, zelfverzekerdheid, idealisme. Een 'set van kwaliteiten' maakt ons uniek als persoon. Anderen zien en waarderen ons graag in die eigenschappen. Het loopt echter fout wanneer we onder invloed van stress onze kwaliteiten extra stevig gaan inzetten. Op dat moment worden die kwaliteiten valkuilen die voor jezelf vaak belemmerend werken en vooral bij anderen irritatie opwekken. De bovengenoemde voorbeelden verschuiven dan respectievelijk naar drammerigheid, sentiment, arrogantie of zweverigheid. Inzicht krijgen in elkaars kwaliteiten en valkuilen helpt mensen en teams om meer begrip te krijgen voor elkaar, en beter samen te werken.

Op eenzelfde manier kunnen de kernkwaliteiten van hele organisaties of van nog grotere systemen in kaart gebracht worden. Bovendien draagt het model een vraag naar evolutie in zich, waardoor het ver van elk statisch model gaat staan.

Wat mij in zijn boek echter het meest heeft aangesproken, is zijn evenwichtig spirituele benadering van management. Zeker in de jaren '90 toen het boek verscheen was dat nog veel meer taboe dan vandaag. Zijn zoektocht naar balans tussen vorm en inhoud, en zijn aandacht voor bezieling hebben mij geïnspireerd om ook op die manier naar organisaties te kijken.